South West USA & Hawaii

Na het wakker worden en douchen zijn we op verkenning uitgegaan in Waikiki. Eerst wat langs het strand gelopen en daarna gewinkeld. De laatste kaarten zijn de deur uit. Hierna (en na een ijsje) zijn we teruggegaan naar het hotel; het Hawaiian Waikiki Beach Hotel. We besloten om naar Hanauma Bay te rijden. Dit was een mooie ronde baai met koraalriffen. Het strandje was niet zo veel, dus zijn we doorgereden naar de blowhole. Een parkranger had ons dat haarfijn uitgelegd (???). We hadden het niet gevonden, maar wel wat meer van Oahu gezien. Terug in Honolulu bleek het spits te zijn of zo. Het duurde even voor dat we het hotel teruggevonden hadden. Toen zijn we wat gaan zwemmen op Waikiki Beach. De golven waren flink. De kunst was om op het muurtje te blijven staan. Tja, dat viel niet mee. De golven sloegen je zo omver. Gevolg: overal blauwe plekken en een verloren trouwring!

 

Na het zonnen en de zonsondergang zijn we gaan douchen en kaarten schrijven. Daarna zijn we weer op weg gegaan. Dit keer bij Burger King gegeten en daarna zijn we naar de film geweest. We waren net op tijd. Om 21.00 uur begon de film. Toen we om 23.15 uur buiten stapten, zagen we overal de hoeren paraderen, en ook de politieagenten, die er achteraan gingen. Leuk om te zien.

 

Met een airport shuttle zijn we rond 11.15 uur vertrokken naar San Francisco International Airport. Na het inchecken hebben we ergens nog een cappuccino gedronken. Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten (Boeing 747), liep de tijd nogal uit. 13.50 uur werd 14.40 uur. Het was toch nog 5 uur vliegen naar Hawaii. En dan ook nog eens 5 uur naast zo’n akelig rotjong, dat zijn blikje seven up over Corné z’n broek liet vallen. God….(peep), sh…(peep). En stilzitten kon ie ook al niet.

Maar uiteindelijk…. Aloha!! Alleen met veel regen. Dat hadden we toch niet verwacht. ’s Avonds hebben we nog even over het strand gelopen; Waikiki Beach. En ook nog wat gewinkeld. Ik heb eindelijk een hemdje gevonden, na veel toeters en bellen.

Nu zitten we op onze hotelkamer, en het is 21.50 uur, maar het voelt als 0.50 uur. Slapen dus. Het grappige is dat het bij het thuis front precies 12 uur later is, dezelfde tijd!

 

Deze ochtend hebben we lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan. Rond half 12 zijn we met Reggie, een taxichauffeur, naar the Wharf gereden. Daar konden we om 12.45 uur met de boot mee naar Alcatraz. Het waaide flink op de boot en ook op het eiland, maar de zon scheen lekker. Vanaf Alcatraz had je een prachtig uitzicht op de Bay en de skyline van San Francisco. Via een walkman kreeg je vanalles uitgelegd over deze gevangenis. je kon ook in de cellen. Ook Al Capone heeft hier gezeten. Toen we weer terug waren op Fisherman’s Wharf, hebben we nog wat gewinkeld en maar weer eens naar de zeehonden gekeken. Met de Cable Cars zijn we teruggegaan naar Market Street. Hier nog wat rondgelopen en koffie gedronken. toen zijn we teruggegaan naar het Shannon Court hotel.

Na het wakker worden hebben we eerst even naar huis gebeld voor de verjaardag van ons pa. Alles was goed. Daarna zijn we vertrokken voor de allerlaatste rit, en wel naar San Francisco. Het was een lange route, maar er zat veel ‘highway’ bij. We besloten om niet rechtstreeks naar het hotel te rijden, maar om eerst naar de Golden Gate Bridge te gaan. Dit was wel even een verschilletje in temperatuur, en waaien… De brug was zo goed als helemaal te zien. Af en toe ging er een wolkje voorbij.

Toen we bij het Shannon Court hotel waren, heeft Corné meteen maar de auto teruggebracht naar Hertz. Het bleek dat we na 25 dagen autohuur, 4163 miles gereden hadden! Dat is omgerekend 6660,8 km!

Wat later zijn we in de buurt wat gaan lopen. Eerst langs het Fairmont hotel. Een echte joekel, en chic, ook van de tv-serie ‘Hotel’. Daarna kwamen we langs de Grace Cathedral. Daar was net een bruiloft aan de gang. Alles was afgezet en er liepen veel politieagenten. Het bleek dat D. Schultz en nog een hoge mevrouw uit San Francisco gingen trouwen. Dit stond ook in alle kranten en kwam op tv. Maar goed, we waren op weg naar de bioscoop. Onderweg kreeg ik nog allerlei ‘Clintweetjes’ te horen van Corné.

Toen we bij de bioscoop waren, stond er een ontzettend lange rij voor kaartjes. We gingen naar de ‘Men in Black’. We stonden er om 19.00 uur en hij draaide pas om 21.45 uur. Tja, wat doe je dan? Maar ergens een cappuccino gaan drinken, met iets lekkers erbij natuurlijk. Daarna weer in de rij, om naar binnen te komen. De film was leuk. Toen gingen we weer terug naar Geary Street. De buurt zag er niet zo gezellig meer uit om middernacht: veel zwervers, politie en seks clubs. Vlug doorlopen dus maar. Rond 0.30 uur waren we weer bij het hotel.

Vanmorgen gingen we, na een zeer simpel ontbijt in de lobby, naar Yosemite National Park. Gelukkig was dit een stuk korter rijden, want om 12 uur stonden we al bij de ingang van het park. Ook hier zagen we in het begin weer de sequoia’s. We besloten om maar één ding van Yosemite te gaan bekijken, de Yosemite Valley. Het park is nl. meer dan 3000 km2 groot. Na een kleine 3 kwartier stijgen en dalen tussen de joekels van sparren en dennen, kwamen we in de valley aan. Het viel niet mee om een parkeerplaats te vinden. Toen dat uiteindelijk gelukt was, zijn we eerst naar het Visitor Centre gegaan (en natuurlijk naar de ‘store’). Daarna zijn we met de free shuttle bus naar de Yosemite Falls gereden. Hier komt een lange waterval langs de steile rotswand naar beneden. Overal zag je trouwens de grote rotswanden om je heen en in het dal lagen bossen en weilanden (grasvelden).

Hierna zijn we teruggegaan naar de  auto en naar de Cedar Lodge gereden. Het was toen 18.30 uur. We hebben eerst wat gezwommen en daarna hebben we wat gegeten in het restaurant: peppersteaks.

Na het ontbijt zijn we rond 9 uur vertrokken naar Three Rivers. Na anderhalf uur waren we eindelijk uit Death Valley. Toen we weer in een wat groenere omgeving kwamen, zagen we in de verte flinke rookwolken. Ook een hoop brandweermannen en een helikopter. Toen we later bij een supermarkt waren, bleek dat die brand al 2 dagen aan de gang was!

Na een veel te lange autorit kwamen we rond half 4 in Three Rivers aan. Eerst maar weer eens uitrusten. We gingen pas rond half 5 naar Sequoia National Park. Dit bleek een ontzettend groot park te zijn. Het was een flinke klim naar boeven. Daar stonden de reuzenbomen, de Sequoia’s. Deze zijn al rond de 2500 jaar oud. De grootste, de General Sherman Tree, is 83,3 m hoog. Een ongelofelijk gezicht. Zo  staan er verschillenden tussen de andere ‘gewone’ dennenbomen. Na een korte wandeling door Giant Forest, zijn we wat gaan eten. We waren pas om 8 uur terug bij de Holiday Lodge. Wederom: een lange dag.

Na een veel te korte nacht stonden we weer in de rij voor ‘breakfast’. Hierna zijn we vertrokken richting Death Valley. Na een behoorlijk ritje woestijn kwamen we bij Zabriskie Point. ‘Ach, zoveel warmer als in Vegas kan het toch niet zijn? We gaan even kijken’. Even ja, en snel weer terug! Pff.. Na het uitzicht op de verschillend gekleurde rotsen en de vlakte, zijn we gauw de airco weer ingegaan.

Bij het Visitor Centre bleek dat het nu (+/- 14.30 uur) 46 graden was. Als je buiten kwam, voelde je gewoon de zon branden. Er stond een hete wind. Dit is niet bepaald een park om eens lekker te gaan wandelen.

Op de hotelkamer hebben we eerst wat uitgerust. Daarna zijn we een korte route gaan maken door Death Valley. Op de vlakte zag je overal het zout liggen. Dit is nl. vroeger (miljoenen jaren geleden) een grote zee geweest. We rijden en lopen eigenlijk op de bodem van de zee, 86 meter beneden zeeniveau. Een rare ervaring is dat. We zijn in Badwater geweest en bij de Devil’s Golf Course. Daarna vlug terug naar het hotel. In een restaurant hebben we nog wat gegeten. Corné nam een glas bier. Excuse me, are you 21? Huh! Nou ja vooruit, hij kreeg toch z’n bier, en dat zomaar zonder ID! Nu zitten we op de kamer. Buiten is het nog steeds warm. Vanavond vroeg naar bed om ‘bij’ te slapen.

Na een veel te korte nacht stonden we weer in de rij voor ‘breakfast’. Hierna zijn we vertrokken richting Death Valley. Na een behoorlijk ritje woestijn kwamen we bij Zabriskie Point. ‘Ach, zoveel warmer als in Vegas kan het toch niet zijn? We gaan even kijken’. Even ja, en snel weer terug! Pff.. Na het uitzicht op de verschillend gekleurde rotsen en de vlakte, zijn we gauw de airco weer ingegaan.

Bij het Visitor Centre bleek dat het nu (+/- 14.30 uur) 46 graden was. Als je buiten kwam, voelde je gewoon de zon branden. Er stond een hete wind. Dit is niet bepaald een park om eens lekker te gaan wandelen.

Op de hotelkamer hebben we eerst wat uitgerust. Daarna zijn we een korte route gaan maken door Death Valley. Op de vlakte zag je overal het zout liggen. Dit is nl. vroeger (miljoenen jaren geleden) een grote zee geweest. We rijden en lopen eigenlijk op de bodem van de zee, 86 meter beneden zeeniveau. Een rare ervaring is dat. We zijn in Badwater geweest en bij de Devil’s Golf Course. Daarna vlug terug naar het hotel. In een restaurant hebben we nog wat gegeten. Corné nam een glas bier. Excuse me, are you 21? Huh! Nou ja vooruit, hij kreeg toch z’n bier, en dat zomaar zonder ID! Nu zitten we op de kamer. Buiten is het nog steeds warm. Vanavond vroeg naar bed om ‘bij’ te slapen.

Rond 10.00 uur stonden we voor het eerst in de lange wachtrij voor het buffet. Na een dik half uur konden we eindelijk gaan eten. je kon pakken wat je wilde. Daarna zijn we naar the Secret Garden gegaan. Dit hoort ook bij het hotel. Hier zitten de dolfijn en de witte tijgers van Siegfried en Roy. Dit was wel leuk om te zien, voor al de witte tijgers. Zij gingen lekker badderen.

Na even wat gedronken te hebben, zijn we naar the Fashion Mall gegaan. Hier hebben we wat gewinkeld en een superijsco genomen. Helaas was deze buiten meteen gesmolten; te heet! Alweer 40 graden. Ook deze middag hebben we weer lekker wat gezwommen en uitgerust. Om 19.00 uur stonden we weer in de rij voor het eten. Dit keer een uur  gewacht. Dit was niet leuk meer. Tussen de gokautomaten stonden we te wachten. om 22.00 uur zijn we naar de show van Siegfried en Roy gegaan. Dit was ook erg mooi. Het valt niet mee om zomaar binnen 3 seconden een olifant weg te goochelen en daarna weer terug! Hier kregen we ook de witte tijgers weer te zien. Wat een schatjes! Na de show zijn we het nachtleven van Vegas in gegaan, en dat hebben we geweten ook! We waren pas op half 4 terug! Maar we hebben de mooiste hotels gezien, o.a. Excalibur en New York New York en MGM. Na deze vermoeiende nacht konden we eindelijk gaan slapen. Uitgeteld!

Rond 10.00 uur stonden we voor het eerst in de lange wachtrij voor het buffet. Na een dik half uur konden we eindelijk gaan eten. je kon pakken wat je wilde. Daarna zijn we naar the Secret Garden gegaan. Dit hoort ook bij het hotel. Hier zitten de dolfijn en de witte tijgers van Siegfried en Roy. Dit was wel leuk om te zien, voor al de witte tijgers. Zij gingen lekker badderen.

Na even wat gedronken te hebben, zijn we naar the Fashion Mall gegaan. Hier hebben we wat gewinkeld en een superijsco genomen. Helaas was deze buiten meteen gesmolten; te heet! Alweer 40 graden. Ook deze middag hebben we weer lekker wat gezwommen en uitgerust. Om 19.00 uur stonden we weer in de rij voor het eten. Dit keer een uur  gewacht. Dit was niet leuk meer. Tussen de gokautomaten stonden we te wachten. om 22.00 uur zijn we naar de show van Siegfried en Roy gegaan. Dit was ook erg mooi. Het valt niet mee om zomaar binnen 3 seconden een olifant weg te goochelen en daarna weer terug! Hier kregen we ook de witte tijgers weer te zien. Wat een schatjes! Na de show zijn we het nachtleven van Vegas in gegaan, en dat hebben we geweten ook! We waren pas op half 4 terug! Maar we hebben de mooiste hotels gezien, o.a. Excalibur en New York New York en MGM. Na deze vermoeiende nacht konden we eindelijk gaan slapen. Uitgeteld!