Na een bezoekje aan het restaurant zijn we op weg gegaan naar Cortez (Col.). Na een aantal Navajodorpjes kwamen we bij ‘four corners’. Dit is de enige plek in de USA waar 4 staten aan elkaar grenzen, nl. Arizona, Utah, New Mexico en Colorado. Natuurlijk moest je hier ook entree betalen ($1,50 pp). Verder stelde het niet zoveel voor: een klein podiumpje met de grenslijnen en wat vlaggen er om heen. Ook zag je hier weer ontzettend veel Indianenkraampjes waar zelfgemaakte sieraden werden verkocht.
Rond half 1 kwamen we in Cortez aan. Dit is een ‘westernstadje’ met veel cowboys en nog steeds Indianen. het bleek trouwens half 2 te zijn; een uurtje tijdsverschil. Na even uitgerust te hebben, zijn we naar Mesa Verde NP gereden. Hier konden we de resten en ruïnes van de Anasazi Indianen zien. Zij bouwden hun huizen (pueblo’s) tegen de rotsen. Dit zag er mooi uit. Hoe ze daar ooit gewoond kunnen hebben. En het zijn er misschien wel duizenden geweest. Overal in de canyon zie je ze terug.
In de bossen daar zagen we ook de ene helft van Knabbel en Babbel, een klein eekhoorntje, volgens mij was het Knabbel. Toen we terugreden, hebben we een korte stop gemaakt bij Mac Donalds. Tja, we kunnen het niet laten. Bij het hotel aangekomen zijn we nog even bij het zwembad geweest. Ik om te zwemmen en te lezen, Corné om zich te vervelen, en om een poes te aaien. Nu zitten we op de hotelkameer: ik schrijf dit verslag en Corné zapt een eindje weg. Het is nog vroeg (21.00 uur), maar we zijn nu al moe.
